Co ci lekarze, naprawdę?...

Ktoś tu zrobił sobie pierwsze w życiu okulary!... *^V^*

 

 

Z innych spraw nie mniej ważnych - nie chciałabym deprecjonować kompetencji lekarzy, ale... dlaczego tak jest, że większość lekarzy patrzy na człowieka wycinkowo?!... Kiedy w zeszłym roku z powodu blizny po operacji zablokował mi się bark i poszłam z tym bólem do ortopedy, on zadał mi tylko jedno pytanie - czy się uderzyłam lub miałam jakiś inny uraz ręki. I kiedy odpowiedziałam, że nie, to nie drążył, nie dopytał o inne niedawne zmiany w moim stanie zdrowia, tylko siedział za biurkiem kręcąc głową i powtarzał, że nie ma pojęcia do czego mnie boli, i niech idę do fizjoterapeuty.

Teraz mam inne dolegliwości, m.in. bólowe, i wyniki badań krwi wskazują na konkretną diagnozę, ale usg i rtg pokazują, że nie ma nic niepokojącego... I ponownie - specjalista rozkłada ręce i mówi, że nie ma pojęcia co mi jest. Ale poszłam po rozum do głowy i znowu wybrałam się do fizjoterapeutki, tym razem do takiej co również zajmuje się akupunkturą, pinoterapią i medycyną chińską, a przede wszystkim patrzy na człowieka jak na całość - na zmiany jakie zaszły w moim zdrowie na przestrzeni ostatnich lat, na dietę, na wygląd skóry, sposób poruszania się, mówienia, itd. Miałam masaż leczniczy, dostałam wytyczne dotyczące zmiany diety - mam nadzieję, że jest to czasowe, bo musiałam odstawić gluten i nabiał..., co ma mi pomóc w uspokojeniu stanu zapalnego i spowodować, że przestanę być taka napuchnięta (podobno moja nadwaga to zatrzymanie wody i śluzu w organizmie, zresztą mięśniak w macicy też był z tego powodu). Druga wizyta już za mną i naprawdę zaczynam się już czuć lepiej!

 

 

jajka w fasolce (Jamie Oliver)

 

Od tygodnia nie jem pszenicy i nabiału, i wiecie co? Da się tak żyć! Nie powiem, tęsknię za makaronem pszennym, o chlebie już nie wspomnę, bo bezglutenowe pieczywo to raczej ciasto niż chleb, nie ma tej struktury za którą chleb kochamy - dużych przestrzeni gdzie gluten stworzył komory powietrzne. Zrobiłam już jedno podejście do pieczenia chleba bezglutenowego z gotowej mieszanki i poległam, bo czegoś nie doczytałam i źle go przyrządziłam przed pieczeniem. Ale się nie poddaję, mam dwa przepisy do przetestowania "od składników", jeden na chleb a drugi na bułki. Poza tym, Piekarnia Putka sprzedaje duży wybór bezglutenowego pieczywa (i nawet mają drożdżówki i pizzę!) i ich bułki z ziarnami (te pakowane po trzy sztuki) dają radę. Niestety, bezglutenowy chleb rustykalny to raczej ciasto, ale na grzanki do dżemu jest w porządku. 

 

 jajecznica i wędzony łosoś na grzance (Jamie Oliver)

 

Nie narzekam, nie traktuję tego jako karę tylko jako moją drogę do zdrowia. Owszem, muszę się pilnować, żeby odruchowo nie sięgnąć po masło do potrawy albo nie posypać sobie obiadu tartym parmezanem, ale nie wystąpiło u mnie zjawisko "tego mi nie wolno więc oczywiście strasznie mi się tego chce". Całe lato jadłam biały ser jak szalona, a teraz nie mam na niego ochoty, tak samo z kefirem czy maślanką, a do kawy już od dawna używam raczej mleka grochowego albo owsianego. Wiem, że nie mam celiakii więc nie muszę zrezygnować z jedzenia glutenu do końca życia, na razie skupię się na wyleczeniu moich dolegliwości i jeśli pomoże mi w tym tak nieduże wyrzeczenie jak lekka modyfikacja diety na jakiś czas, to jestem gotowa podjąć to wyzwanie! ^^*~~

Da się zrobić carbonarę bez glutenu i nabiału? Da się. Makaron kukurydziany (nawet niezły!), no i dla mnie nie było parmezanu, ech... Ale smak bardzo dobry, bo użyłam włoskiego guanciale obficie obsypanego przyprawami (kupuję na Allegro).

*** 

Coś Wam pokażę - znalazłam w szafie sukienkę, którą się jeszcze nie chwaliłam! *^V^* (okay, mam jeszcze ze dwie takie, uszyte w zeszłym roku).

 

 

Różowy muślin, który jest cudowny w dotyku, miękki, przewiewny ale też nada się na jesień pod cienką kurtkę. Niestety nie pamiętam, z jakiego wykroju korzystałam... To znaczy, to na pewno była Burda i wydaje mi się, że to była bluzka, do której dodałam prostą zmarszczoną spódnicę z rozcięciem na udo.  Znalazłam wykrój, z którego korzystałam!!! To sukienka 110 z Burdy 10/2021. *^V^*

 

 

2 cm nad talią są dwa tunele w które wpuściłam gumkę. I widzę, że nie zrobiłam porządnego zdjęcia rękawom - sięgają do nadgarstków i są zbierane gumką, ale na tyle luźną, że można je swobodnie podwinąć do łokci. Mimo, iż szyłam tę kieckę w czerwcu zeszłego roku to wciąż jest na mnie idealna i wygodna, bardzo się z tego cieszę! ^^*~~

Poza tym, 15-go września był nów w Pannie i odczułam jakiś dziwny przypływ energii, co zaskutkowało posprzątaniem dwóch szaf z ubraniami w niedzielę! Spakowałam letnie i za małe sukienki, to było duże wyzwanie psychiczne przymierzyć niektóre kiecki i uświadomić sobie, że aktualnie się w nie nie mieszczę... Niby powinnam mieć tę wiedzę, bo przecież dokładnie wiem ile ważę teraz a ile ważyłam, kiedy je szyłam, ale wiecie - co innego sucha wiedza, a co innego zobaczenie tego w praktyce. W każdym razie, zostawiłam na wieszaku część jesienną garderoby,  a nowe kiecki już się planują i szyją, a nowe materiały są w drodze!

 

Jesień za rogiem, a my gotujemy potrawki. Był już gulasz z pieczonej dyni i ciecierzycy, było leczo z cebuli, papryk i pomidorów (nic więcej, przysięgam, i jest tego kilka słojów, ale szybko znika zawartość... *^w^*), a ostatnio ugotowaliśmy feijoadę. Miała pójść do słoików, ale jedna porcja została zjedzona tego samego wieczora w czwartek, z salsą i z hamburgerem z grilla (i Robert dostał jogurt, ja nie...), drugą porcję zjedliśmy na obiad w sobotę i został już tylko jeden słoik, który pewnie zniknie na którąś kolację w tym tygodniu, więc na razie stoi w lodówce, okazuje się, że nie było sensu wekować słoików!.... *^O^*~~~

 

 

Miłego tygodnia! Mnie w tym tygodniu czekają dwa fajne wyjścia i szycie nowych sukienek, czego chcieć więcej!... *^V^*~~~