Klej ze słoików tylko tłuszczem

あけましておめでとうございます!
今年もよろしくお願いします!

Witam w nowym roku! *^V^*
Wiem,  że tytuł wpisu dziwaczny, ale to informacja do zapamiętania dla mnie. Dla Was też, jeśli macie problemy z usuwaniem kleju pozostałego po odlepieniu nalepek ze słoików. ^^*~~ Takie papierowe nalepki przeważnie schodzą łatwo pod wodą, ale często zostaje po nich klej i za nic nie można się go pozbyć, a okazuje się, że to bardzo łatwe - wystarczy posmarować słoik jakimś tłuszczem (olejem, masłem - no ale przy dzisiejszych cenach masła!.....), zostawić na 2 godziny i potem umyć go płynem do mycia naczyń. Sukces gwarantowany!

Welcome to my blog in a new year! *^V^*
I gave this post a strange title but it comes from a kitchen hack - how to remove labels from the jars. They usually come off easily from soaking in some water but very often the paper layer goes away but the glue stays on the glass. I need to remember this so I wrote the method to remove it in the title and you can use it too if you need it! ^^*~~ All you have to do is to cover the glue with some oil or butter and leave it like that for about 2 hours. After that just wash the jar in warm water with washing liquid, it really works!

Rozmawialiśmy ostatnio z mężem na temat ubrań i w tym kontekście zastanawialiśmy się, czy człowiek - no, na własnym przykładzie się zastanawialiśmy,  czyli człowiek ja i człowiek on, widzi samego siebie w lustrze obiektywnie. Czyli, czy tak naprawdę to co zakładamy na siebie naprawdę do nas pasuje (do figury, wieku, stylu życia) czy tylko tak nam się wydaje, bo chcielibyśmy, żeby pasowało. A w rzeczywistości ubranie, które wybieramy nas postarza albo odwrotnie - nosimy coś zbyt młodzieżowego i wyglądamy w tym śmiesznie. Dyskusja poprowadziła do wątku "jak ja się ubierałam, jak miałam około 20-tu lat" - czy bardzo inaczej? No i jak tak sobie porządnie poprzypominaliśmy, to wyszło na to, że wtedy nosiłam głównie spodnie, tshirty albo bluzy, glany, i w sumie tak samo ubierały się moje koleżanki... Sukienki i spódnice były u mnie rzadkością, kolorowe chusty zaczęłam nosić bo podpatrzyłam to u koleżanki w pracy, i tak naprawdę mój styl zaczął się rozwijać około 30-stki, a szczególnie kiedy zaczęłam coraz więcej szyć.
A jak Wy, moje około-rówieśniczki, ubierałyście się w okolicach 20-stki? Bardzo różnie od obecnej garderoby? Jestem ciekawa. *^o^*

We've been talking with Robert recently about the image we have in our heads about our clothes and clothing styles. Does a person really sees herself/himself objectively in the mirror, choosing this or that to wear? Does it really fit us or do we just think it does and we look too young/too old for some styles we choose? Do we look funny and cannot see it? Then the discussion went towards the question "what did I wear when I was around 20 years old? was it much different from what I wear nowadays?" . After giving it some thought I realised I had quite a boring wardrobe - I mainly wore trousers, t-shirts or sweatshirts, heavy boots, and my girl friends wore the same... I barely ever put on skirts or dresses, colourful scarves came to me after I started working in an office and met a friend who wore them a lot, my current style started to develop when I was around 30 yrs old and started to sew more and more.
I'm curious how about you, my age-mates? What was your dressing style when you were in your 20's? Similar to or different from now? *^o^*

Od jakiegoś czasu chodzi za mną pomysł uszycia sobie płaszcza i ostatnio przypomniałam sobie, że kiedyś już popełniłam jeden płaszcz! *^v^* Kiedy o tym wspomniałam Eri poprosiła, żeby go pokazać i na szczęście mam kilka zdjęć! Było to przed czasami blogowania w 2004 roku i jakoś nigdy nigdzie go nie pokazywałam na zdjęciach, a nawet często go nosiłam. Model był dość fikuśny, pochodził z Burdy ale nie ze standardowej linii tylko był to płaszcz 137  projektantki Anett Rostel z numeru październikowego 2003 roku (polecam stronę Anett, bardzo ciekawe projekty!). W oryginale z pięknej czerwonej cupry, w mojej wersji z beżowej tkaniny obiciowej.

For some time now I've been thinking about sewing myself a coat and recently I recalled the one I made ages ago! *^v^* When I mentioned it Eri said she wanted to see it and I have some photos! It was before the blog times in 2004 and I remember wearing it quite often then. I chose quirky pattern, it was from Burda magazine but not from their usual line but the designer's model by Anett Rostel, pattern 137 from Burda X/2003. In the original it was made from red cupra, my version was from the beige upholstery fabric.

Pamiętam, że bardzo się denerwowałam pracując nad tym projektem bo wydawał mi się niesamowicie skomplikowany i pierwszy raz w życiu robiłam wszystko według opisu w Burdzie czytając każde zdanie po kilka razy! *^v^* Udało mi się wszystko - i kieszenie ukryte w przednich szwach, i kołnierz-stójka, i nawet wszycie podszewki!

I remember I was very nervous while making it because I thought it to be extremely difficult and I did everything sentence by sentence like it was described in the magazine, reading each line several times! *^v^* I managed to succeed, even the pockets hidden in the front seams, stand-up collar and even the lining!

Uważam, że osiągnęłam całkiem niezły efekt, chociaż płaszcz uznaję bardziej za ozdobny niż za użytkowy - zapięcie kończy się w talii (ukryta listwa guzikowa) a szeroki kołnierz luźno otacza szyję, tkaninę wybrałam zupełnie szaloną (i pewnie niezbyt odpowiednią na ten model)!... ^^*~~ Uszyłam do kompletu torbę na ramię i kapelusz, i pamiętam, że jeden mój kolega był tym faktem niesamowicie ubawiony, że jestem tak komplementarnie ubrana w taki sam wzór! Model jest ciekawy i zwróci uwagę uszyty nawet z mniej rzucającego się w oczy materiału, mogę go polecić! *^o^*

I think I made quite a good job although this model seems to me more decorative than practical - the buttons in the hidden button band reach only to the waistline, the stand-up collar is very wide at the sides, I chose a crazy fabric (probably the poor choice for a coat anyway)!... ^^*~~ I also made a matching bag and a hat, and I remember my friend was very surprised and amused by the fact I wore the same fabric all over me! This pattern is very interesting and it will attract attention even when it's made from less flashy fabric, I can recommend this coat! *^o^*

Ponieważ ostatnio pojawiły się głosy, że na blogu jest za mało kotów, to dzisiaj koty przewijały się w całym wpisie, mam nadzieję, że trochę Was to usatysfakcjonowało. *^v^*

Because there's been voices that there were no cats on the blog, today I added a bunch of photos, I hope it satisfies you for now. *^v^*

PS.: Fioletowy sweter na drutach powstaje, chociaż weszłam w fazę miliona oczek prawych i jakoś zaczął mi się dłużyć... Dodatkowo uszkodziłam sobie palec i muszę robić przerwy odpoczynkowe w dzierganiu. Ale kiedyś dojdę do końca i pochwalę się efektami, na razie przymiarki dają całkiem zadowalające  rezultaty. ^^*~~

PS.: I've been knitting my violet pullover although I'm in the million knit stitches phase at the moment and it's a bit boring... What's more, I hurt a finger and I need to take rests after several rounds. But when it's finished I'll share the result, at the moment it looks promising. ^^*~~