Pleśniak

Jadłyście kiedyś pleśniaka? A piekłyście?

Have you ever tried the cake called "Mildew"?...

U mnie w domu rodzinnym takie ciasto było nieznane. Mama nigdy nie piekła ciast, tata zaczął dopiero kilka lat temu, długo po tym, jak się wyprowadziłam a babcia trzymała się kilku klasyków - makowiec, sernik, drożdżowe, biszkoptowe pół na pół z kakao. Ta nazwa obiła mi się o uszy kilka razy, ale nie miałam okazji go spróbować (albo tego zupełnie nie pamiętam...). Aż zobaczyłam wpis na blogu Małgosi i te apetyczne zdjęcia! *^v^*

I know the name isn't the preview of a tasty food!... *^v^* This cake wasn't known in my family home. My mother never baked, my father started only a few years ago and my grandmother stuck to classics - poppy seed cake, cheesecake, yeast pie, light and cocoa cake. I've heard the name a few times in my life but I never ate it. But then a couple of days ago I saw these photos on Małgosia's blog  and I knew I had to try it!

Może powinnam była najpierw zjeść "cudzego" pleśniaka, u kogoś w domu albo z cukierni, żeby w ogóle mieć pojęcie, jakich smaków się spodziewać, ale nie mogłam dzwonić po znajomych, wypytywać czy znają takie ciasto i się na nie wprosić! *^w^* No to zabrałam się za własnoręczne upieczenie.

Maybe I should have tried somebody else's Mildew first to see what it should taste like, but I just couldn't start calling my friends and relatives asking whether they know this cake and could they bake it for me... *^w^* So I decided to give it a try!

Na szczęście nie jest to trudny przepis, ciasto półkruche jasne i z kakao, kwaskowa konfitura (ja użyłam domowej konfitury z czerwonej porzeczki), słodka piana z białek i orzechy włoskie, w warstwach. W połowie pieczenia przykryłam tortownicę folią aluminiową, bo mój piecyk lubi nadmiernie zrumienić wierzch. I to jest super deser - różnorodność smaków i tekstur daje ciekawy efekt, ciasto jest bardzo lekkie a nazwa pochodzi od piany, która rozłazi się po cieście i miejscami wygląda jak skupiska pleśni... ^^*~~

Lucky me it's not a difficult recipe, the semi-shortbread pastry light and with cocoa, sour jam (I used the homemade red currant jam), sweet whipped eggwhites and walnuts, layered. In the middle of baking I had to cover the cake with an alufoil because my oven tends to brown the tops. This cake is very nice - the variety of the tastes and textures make it very interesting, it's light and the name comes from the beaten eggwhites that crawl all over the layers and look like mildew... ^^*~~

Ale zanim dobraliśmy się do ciasta, trzeba było grzecznie zjeść obiad - na sobotę udusiłam karkówkę wołową, bardzo prosty przepis Marthy Stewart - wołowina, ziemniaki, pietruszka plus kilka podstawowych przypraw, a danie - niebo w gębie!

But before we got to a dessert we had to eat dinner - on Saturday I made a beef stew, a very easy Marthy Stewart's recipe - just beef, potatoes, parsnips plus some basic spices and it was sooo good! 

I znowu obiad, który sam się robi! Kroimy mięso, cebulę, czosnek, ziemniaki i pietruszkę w dużą kostkę, stopniowo dorzucamy je do garnka zaczynając od obsmażenia przyprawionego i obsypanego mąką mięsa, i kiedy już wszystko jest w środku wstawiamy do piekarnika albo, jak w moim przypadku, dusimy pod przykryciem na małym ogniu. (Nie mam niestety małego garnka, który mogę wstawić do piekarnika, mam tylko wielki żeliwny gar, a to za duży gabaryt na obiad dla dwóch osób.)

Again the dish that practically cooks itself! You cut the meat and veggies into chunks, add them one by one starting with seasoned meat, and that's it, you put the pan into the oven or in my case, make a stew on the stove for about an hour. (I don't have a small pan that can go into the over, only a huge one and that's way too big for a dinner for two people.)

A dodatkowo jest to w zasadzie danie jednogarnkowe, bo ziemniaki duszą się razem z mięsem, nie trzeba już osobno gotować skrobiowego wypełniacza, dorobiłam tylko mizerię i wyłowiłam kilka ogórków kiszonych ze słoja. *^v^*

What's more, it's a one pot meal , the potatoes cook together with beef so you don't have to cook another carbohydrate to accompany the meat, I just prepared some fresh cucumber with sweet cream and took out the pickles from the jar. *^v^*

A na niedzielę przygotowałam coś nieco bardziej pracochłonnego, ale absolutnie wartego poświęconej pracy, kolejne danie koreańskie, galbijjim czyli duszone żeberka.

And on Sunday I made something more laborious but absolutely worth the time and effort, another Korean dish called galbijjim which is braised short ribs.

"Więcej pracy" oznacza, że najpierw żeberka gotujemy 30 minut z przyprawami (powstaje aromatyczny bulion), a dopiero potem zalewamy marynatą i dusimy z warzywami. Tylko tyle. (^o^) Tym razem nie ma w przepisie ostrej pasty gochujang ani płatków chilli (dziwne....), więc danie jest aromatyczne i słodkie! U nas spałaszowane z ryżem.

More work means that you cook the ribs first with some spices for about half an hour (you get a flavourful broth), and then you transfer them into a braising liquid, add vegetables and make a stew. That's it! (^v^) This time there's no hot gochujang paste in the recipe nor the chilli flakes (strange...) so this dish is fragrant and sweet! We ate it with rice.

***

Wyciągnęłam w niedzielę walizkę i zaczęłam pakowanie, niby jedziemy tylko na pięć dni, ale zawsze się martwię, czy wszystko zabrałam, czego zapomniałam... (nigdy mi się to nie zdarzyło! Za to Robertowi tak, nie wziął prywatnego telefonu do Japonii, na szczęście miał służbowy...) Oczywiście nie jadę na lodowiec tylko do cywilizacji, więc jeśli czegoś zapomnę to sobie kupię na miejscu. ^^ Mamy w planach zwiedzanie, próbowanie lokalnych przysmaków, długie patrzenie na morze (tak, jest tam morze! *^O^*), długie Polaków rozmowy, bo jedziemy w odwiedziny i w gości, bycie karmionymi pysznościami, jedno spotkanie międzyblogowe, być może zakupy. Dużo, jak na kilka dni! Nie biorę drutów, no nie mam żadnej robótki, którą mogłabym dziergać na ślepo, a w gościach nie wypada gapić się w schematy.
Następnym razem zamelduję się, jak już dolecimy na miejsce. *^o^*

On Sunday evening I took the suitcase from the balcony and started to pack our things before our short vacation. It's only five days but I'm always worried I forget something important (I never did! But Robert forgot his cellphone to Japan...). Of course we are not going to spend time on a glacier but in a city, so I can buy all the stuff I need there! The plans are for sight seeing, trying the local flavours, long stares at the sea (yes, they have the sea there, yikes! *^O^*), long talks with our friends we are going to be staying at, being fed with delicious home cooking, one blog meeting, maybe some shopping. A lot for just fives days! I don't take any knitting because I don't have any mindless project at the moment and you don't stare into charts while you're visiting someone.
Next time I'll talk to you from our holidays. *^o^*