Marchewkowa / Carrot soup

Rumienię się jeszcze bardziej niż moja czerwona szminka na te wszystkie Wasze komplementy, chociaż nie będę udawała fałszywej skromności - podoba mi się to, co widzę w lustrze! *^v^* I dodatkowo jestem wyjątkowo zadowolona z tego, jak ładnie i profesjonalnie uszyłam Grafitową, bardzo się do niej przykładałam na każdym etapie i (poza trudnościami podszewkowymi) nie udał mi się tylko jeden szew na odszyciu, gdzie przód i tył minęły się o 0,4 cm. Nikt tego nie widzi, ja o tym wiem, ale i tak jestem z siebie dumna. ^^

A sukienka z beżowej wełenki już się szyje. ~^^~

Agnieszko M, właśnie marzy mi się taka sukienka, coś w stylu kiecek z Pinupgirlclothing, np.: taka, taka lub taka. ~^^~ Na pewno spróbuję pokombinować z wykrojem bluzki, a jak już będę miała wykrój na górę i dół, to myślę, że dam radę je połączyć w całość.

Asiu305, ale jeśli schudnę, to proporcje zostaną takie same (mam nadzieję ^^). A czy jest coś, czego nie potrafię? Hm... Jeszcze wielu rzeczy nie próbowałam. ~^^~

A tak na serio, wychodzę z założenia, że nie święci garnki lepią oraz praktyka czyni mistrza. Te dwa motta przyświecają mi we wszystkich moich działaniach rzemieślniczo-artystycznych, jeśli czegoś nie umiem, a chciałabym umieć, to próbuję. Najwyżej mi się nie uda. Natomiast ważne jest też, żeby się nie zniechęcać za pierwszymi kilkoma razami. Do maszyny do szycia usiadłam pierwszy raz dwadzieścia lat temu, haftuję i szyję ręcznie od dziecka, na drutach robię od kilku lat i ten czas jest potrzebny, żeby "wyrobić się" w danej dziedzinie, poznać tajniki rzemiosła, wypracować swój najwygodniejszy sposób pracy. Tylko nie wolno się zniechęcać! ~^^~

***

Nadrabiam stracony czas.

Nie ukrywam, że ma na to wpływ moja terapia, podczas której zaczęłam sobie uświadamiać, jakie do tej pory miałam spojrzenie na kobietę, przefiltrowane przez obraz przekazywany mi latami przez moją mamę, i jak to się przekładało na mnie samą.

I'm trying to catch up with the time that passed.

It's partly due to my psychotherapy, because I've started to realize what was my idea of a woman that was given to me by my mother's opinions, and how I transferred it on myself.

Kobieta nie była od tego, żeby się stroić, a już na pewno nie należało wydawać na siebie za dużo pieniędzy (za dużo=prawie wcale). Pieniądze należało oszczędzać, odkładać, gromadzić na czarną godzinę. Należało kupić kilka porządnych gatunkowo (chociaż niekoniecznie ładnych) elementów garderoby i nie zawracać sobie głowy fatałaszkami.

(I nie chodziło o to, że "to były inne czasy, w których nie dało się kupić ładnych ubrań", bo kobiety dookoła mnie takie nosiły - koleżanki mojej mamy, moje ciotki.)

Woman wasn't supposed to overdress, and she definitely shouldn't spend too much money on herself (too much=almost nothing). Money should be saved, put away, stuffed into the hiding place for later. You should have bought several good quality staples (not necessarily nice or to your taste) and forget about the pretty clothes.

Tak więc, przez lata byłam zadbana - umyta, uczesana, czasami umalowana, w czystych ubraniach, ale nie wychodziłam poza bezpieczne standardy, bo najpierw, jako nastolatka, nie miałam własnych funduszy na ciuchy, a potem, gdy miałam już swoje zarobione pieniądze, pokutowały we mnie silnie zakorzenione przez lata poglądy, które każdy zakup odzieżowy okraszały moimi silnymi wyrzutami sumienia, że po co mi to, że przecież mogłam te pieniądze "odłożyć".

So, I've always been clean and combed, sometimes with some makeup on, but I rarely dared to go beyond the safe basics, as a teenager I didn't have my own money to spend on clothes and later, when I started working and earning my own money, the constantly present opinions were so fiercely burnt into my head, that I had huge pangs of conscience when I bought something fancy for myself.

Zmieniam swój sposób patrzenia na moją garderobę. Do tej pory miałam ubrania od sasa do lasa - wszelakie kolory, fasony, tkaniny, wzory. Niektóre rzeczy kupowałam pod wpływem impulsu a potem nigdy ich nie zakładałam, bo okazywało się, że one do niczego mi nie pasują (no dobra, podobno do jeansów pasuje wszystko... ^^). Miałam niedomykającą się szafę, a tak naprawdę nie miałam czego na siebie włożyć.

I'm changing my way of looking at clothes. Up till now I had a total mix of styles/colours/patterns in my closet. I've been buying things on impulse and never wore them because they didn't fit anything else I had (okay, apparently you can wear anything with a pair of jeans... ^^). I had a wardrobe full of clothes and really nothing to wear.

Teraz zaczynam kompletować nową garderobę. Kompletować. Dobierać elementy tak, żebym nie musiała stać przed lustrem godzinę i zastanawiać się, czy w ogóle mam jakiś sweter pasujący do tego, co mam na sobie.

Nie chcę stworzyć zestawów mundurowych, ale spójną różnorodną całość, dopasowaną do mnie.

Now I've started to collect a new wardrobe. To be complete. To have such elements there that I can easily choose some of them and leave the house without thinking for ages whether I have any matching sweater to what I have on.

I don't want to have uniform-like clothes, just a compact matching variety of clothes, fitting my taste.

***

A żeby nie było tylko tak poważnie, dziś na obiad marchewkowa, trochę według przepisu Ani, a trochę po mojemu - dodałam świeży imbir, galangal i zmiażdżoną trawę cytrynową oraz listek laurowy, a całość doprawiłam esencjonalnym rosołem wołowym, który mi został po niedzieli.

And to step away from the serious topics, today we are having carrot soup for lunch, according to Ania'as recipe, but I introduced some changes - I added fresh ginger, galangal and crushed lemongrass and some bay leaves, and also poured in the beef broth I had left from Sunday lunch.

Pamiętam z dzieciństwa, że miałam płytę z bajką, na której tata dawał synkowi zupę, i on pytał: "A co to za zupa?", a ojciec: "Marchewkowa." I to była jakaś straszna kara dla tego dziecka, bo on jej nienawidził.

Ja, jako wszystkojadek, kompletnie nie rozumiałam o co temu dzieciakowi chodzi, a z drugiej strony byłam bardzo ciekawa tej zupy, bo u mnie w domu marchewkowej się nie gotowało. Teraz, kiedy kilka tygodni temu nauczyłam się jej od Ani, jest to jedna z moich ukochanych zup! ~^^~

I remember when I was a child I had a record with a fairytale in which the father prepared lunch for his son, and he asked: "What kind of soup is it?", and the dad answered: "Carrot soup." And the child was totally devastated because he hated it.

Me, being the child who liked everything, couldn't understand what was his problem, and I was also very curious about this carrot soup because we didn't have it in our house. Now, when I learned the recipe, it's one of my favourite soups! *^v^*